завурката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завуркачу́ завурко́чам
2-я ас. завурко́чаш завурко́чаце
3-я ас. завурко́ча завурко́чуць
Прошлы час
м. завурката́ў завурката́лі
ж. завурката́ла
н. завурката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завурката́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)