заву́хаць
‘пачаць вухаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заву́хаю | заву́хаем | |
| заву́хаеш | заву́хаеце | |
| заву́хае | заву́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| заву́хаў | заву́халі | |
| заву́хала | ||
| заву́хала | ||
| Загадны лад | ||
| заву́хай | заву́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заву́хаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)