Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэкальтэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. дэкальтэ́ дэкальтэ́
Р. дэкальтэ́ дэкальтэ́
Д. дэкальтэ́ дэкальтэ́
В. дэкальтэ́ дэкальтэ́
Т. дэкальтэ́ дэкальтэ́
М. дэкальтэ́ дэкальтэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэкальцынава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкальцынава́ны дэкальцынава́ная дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя
Р. дэкальцынава́нага дэкальцынава́най
дэкальцынава́нае		 дэкальцынава́нага дэкальцынава́ных
Д. дэкальцынава́наму дэкальцынава́най дэкальцынава́наму дэкальцынава́ным
В. дэкальцынава́ны (неадуш.)
дэкальцынава́нага (адуш.)		 дэкальцынава́ную дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя (неадуш.)
дэкальцынава́ных (адуш.)
Т. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най
дэкальцынава́наю		 дэкальцынава́ным дэкальцынава́нымі
М. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най дэкальцынава́ным дэкальцынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкальцынава́ны дэкальцынава́ная дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя
Р. дэкальцынава́нага дэкальцынава́най
дэкальцынава́нае		 дэкальцынава́нага дэкальцынава́ных
Д. дэкальцынава́наму дэкальцынава́най дэкальцынава́наму дэкальцынава́ным
В. дэкальцынава́ны (неадуш.)
дэкальцынава́нага (адуш.)		 дэкальцынава́ную дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя (неадуш.)
дэкальцынава́ных (адуш.)
Т. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най
дэкальцынава́наю		 дэкальцынава́ным дэкальцынава́нымі
М. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най дэкальцынава́ным дэкальцынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкальцынава́ны дэкальцынава́ная дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя
Р. дэкальцынава́нага дэкальцынава́най
дэкальцынава́нае		 дэкальцынава́нага дэкальцынава́ных
Д. дэкальцынава́наму дэкальцынава́най дэкальцынава́наму дэкальцынава́ным
В. дэкальцынава́ны (неадуш.)
дэкальцынава́нага (адуш.)		 дэкальцынава́ную дэкальцынава́нае дэкальцынава́ныя (неадуш.)
дэкальцынава́ных (адуш.)
Т. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най
дэкальцынава́наю		 дэкальцынава́ным дэкальцынава́нымі
М. дэкальцынава́ным дэкальцынава́най дэкальцынава́ным дэкальцынава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэкальцыну́ецца дэкальцыну́юцца
Прошлы час
м. дэкальцынава́ўся дэкальцынава́ліся
ж. дэкальцынава́лася
н. дэкальцынава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэкальцыну́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэкальцыну́ецца дэкальцыну́юцца
Прошлы час
м. дэкальцынава́ўся дэкальцынава́ліся
ж. дэкальцынава́лася
н. дэкальцынава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дэкальцынава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэкальцыну́ю дэкальцыну́ем
2-я ас. дэкальцыну́еш дэкальцыну́еце
3-я ас. дэкальцыну́е дэкальцыну́юць
Прошлы час
м. дэкальцынава́ў дэкальцынава́лі
ж. дэкальцынава́ла
н. дэкальцынава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэкальцыну́й дэкальцыну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэкальцыну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцынава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэкальцыну́ю дэкальцыну́ем
2-я ас. дэкальцыну́еш дэкальцыну́еце
3-я ас. дэкальцыну́е дэкальцыну́юць
Прошлы час
м. дэкальцынава́ў дэкальцынава́лі
ж. дэкальцынава́ла
н. дэкальцынава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэкальцыну́й дэкальцыну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэкальцынава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дэкальцына́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэкальцына́цыя
Р. дэкальцына́цыі
Д. дэкальцына́цыі
В. дэкальцына́цыю
Т. дэкальцына́цыяй
дэкальцына́цыяю
М. дэкальцына́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэкамеві́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкамеві́т
Р. дэкамеві́ту
Д. дэкамеві́ту
В. дэкамеві́т
Т. дэкамеві́там
М. дэкамеві́це

Крыніцы: piskunou2012.