Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Турско́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Турско́е
Р. Турско́га
Д. Турско́му
В. Турско́е
Т. Турскі́м
М. Турскі́м

туру́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. туру́канне
Р. туру́кання
Д. туру́канню
В. туру́канне
Т. туру́каннем
М. туру́канні

Крыніцы: piskunou2012.

туру́каць

‘напяваць "ту-ру", буркаваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. туру́каю туру́каем
2-я ас. туру́каеш туру́каеце
3-я ас. туру́кае туру́каюць
Прошлы час
м. туру́каў туру́калі
ж. туру́кала
н. туру́кала
Загадны лад
2-я ас. туру́кай туру́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час туру́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

туру́кнуць

‘прапець "ту-ру", прабуркаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. туру́кну туру́кнем
2-я ас. туру́кнеш туру́кнеце
3-я ас. туру́кне туру́кнуць
Прошлы час
м. туру́кнуў туру́кнулі
ж. туру́кнула
н. туру́кнула
Загадны лад
2-я ас. туру́кні туру́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час туру́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

туруха́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туруха́нскі туруха́нская туруха́нскае туруха́нскія
Р. туруха́нскага туруха́нскай
туруха́нскае
туруха́нскага туруха́нскіх
Д. туруха́нскаму туруха́нскай туруха́нскаму туруха́нскім
В. туруха́нскі (неадуш.)
туруха́нскага (адуш.)
туруха́нскую туруха́нскае туруха́нскія (неадуш.)
туруха́нскіх (адуш.)
Т. туруха́нскім туруха́нскай
туруха́нскаю
туруха́нскім туруха́нскімі
М. туруха́нскім туруха́нскай туруха́нскім туруха́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

турухта́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турухта́н турухта́ны
Р. турухта́на турухта́наў
Д. турухта́ну турухта́нам
В. турухта́на турухта́наў
Т. турухта́нам турухта́намі
М. турухта́не турухта́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турухта́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турухта́навы турухта́навая турухта́навае турухта́навыя
Р. турухта́навага турухта́навай
турухта́навае
турухта́навага турухта́навых
Д. турухта́наваму турухта́навай турухта́наваму турухта́навым
В. турухта́навы (неадуш.)
турухта́навага (адуш.)
турухта́навую турухта́навае турухта́навыя (неадуш.)
турухта́навых (адуш.)
Т. турухта́навым турухта́навай
турухта́наваю
турухта́навым турухта́навымі
М. турухта́навым турухта́навай турухта́навым турухта́навых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

турфі́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. турфі́рма турфі́рмы
Р. турфі́рмы турфі́рм
турфі́рмаў
Д. турфі́рме турфі́рмам
В. турфі́рму турфі́рмы
Т. турфі́рмай
турфі́рмаю
турфі́рмамі
М. турфі́рме турфі́рмах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Ту́рцыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́рцыя
Р. Ту́рцыі
Д. Ту́рцыі
В. Ту́рцыю
Т. Ту́рцыяй
Ту́рцыяю
М. Ту́рцыі

Турцэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Турцэ́вічы
Р. Турцэ́віч
Турцэ́вічаў
Д. Турцэ́вічам
В. Турцэ́вічы
Т. Турцэ́вічамі
М. Турцэ́вічах