турухта́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турухта́н турухта́ны
Р. турухта́на турухта́наў
Д. турухта́ну турухта́нам
В. турухта́на турухта́наў
Т. турухта́нам турухта́намі
М. турухта́не турухта́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)