Турцэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Турцэ́вічы
Р. Турцэ́віч
Турцэ́вічаў
Д. Турцэ́вічам
В. Турцэ́вічы
Т. Турцэ́вічамі
М. Турцэ́вічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)