Турцэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Турцэ́вічы
Р. Турцэ́віч
Турцэ́вічаў
Д. Турцэ́вічам
В. Турцэ́вічы
Т. Турцэ́вічамі
М. Турцэ́вічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)