туру́кнуць

‘прапець "ту-ру", прабуркаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. туру́кну туру́кнем
2-я ас. туру́кнеш туру́кнеце
3-я ас. туру́кне туру́кнуць
Прошлы час
м. туру́кнуў туру́кнулі
ж. туру́кнула
н. туру́кнула
Загадны лад
2-я ас. туру́кні туру́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час туру́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)