Турско́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Турско́е
Р. Турско́га
Д. Турско́му
В. Турско́е
Т. Турскі́м
М. Турскі́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)