дыпло́ідны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыпло́ідны |
дыпло́ідная |
дыпло́іднае |
дыпло́ідныя |
| Р. |
дыпло́іднага |
дыпло́іднай дыпло́іднае |
дыпло́іднага |
дыпло́ідных |
| Д. |
дыпло́іднаму |
дыпло́іднай |
дыпло́іднаму |
дыпло́ідным |
| В. |
дыпло́ідны (неадуш.) дыпло́іднага (адуш.) |
дыпло́ідную |
дыпло́іднае |
дыпло́ідныя (неадуш.) дыпло́ідных (адуш.) |
| Т. |
дыпло́ідным |
дыпло́іднай дыпло́іднаю |
дыпло́ідным |
дыпло́іднымі |
| М. |
дыпло́ідным |
дыпло́іднай |
дыпло́ідным |
дыпло́ідных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дыпло́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыпло́м |
дыпло́мы |
| Р. |
дыпло́ма |
дыпло́маў |
| Д. |
дыпло́му |
дыпло́мам |
| В. |
дыпло́м |
дыпло́мы |
| Т. |
дыпло́мам |
дыпло́мамі |
| М. |
дыпло́ме |
дыпло́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыпло́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыпло́мнік |
дыпло́мнікі |
| Р. |
дыпло́мніка |
дыпло́мнікаў |
| Д. |
дыпло́мніку |
дыпло́мнікам |
| В. |
дыпло́мніка |
дыпло́мнікаў |
| Т. |
дыпло́мнікам |
дыпло́мнікамі |
| М. |
дыпло́мніку |
дыпло́мніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыпло́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыпло́мніца |
дыпло́мніцы |
| Р. |
дыпло́мніцы |
дыпло́мніц |
| Д. |
дыпло́мніцы |
дыпло́мніцам |
| В. |
дыпло́мніцу |
дыпло́мніц |
| Т. |
дыпло́мніцай дыпло́мніцаю |
дыпло́мніцамі |
| М. |
дыпло́мніцы |
дыпло́мніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыпло́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыпло́мны |
дыпло́мная |
дыпло́мнае |
дыпло́мныя |
| Р. |
дыпло́мнага |
дыпло́мнай дыпло́мнае |
дыпло́мнага |
дыпло́мных |
| Д. |
дыпло́мнаму |
дыпло́мнай |
дыпло́мнаму |
дыпло́мным |
| В. |
дыпло́мны (неадуш.) дыпло́мнага (адуш.) |
дыпло́мную |
дыпло́мнае |
дыпло́мныя (неадуш.) дыпло́мных (адуш.) |
| Т. |
дыпло́мным |
дыпло́мнай дыпло́мнаю |
дыпло́мным |
дыпло́мнымі |
| М. |
дыпло́мным |
дыпло́мнай |
дыпло́мным |
дыпло́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыпло́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыпло́т |
дыпло́ты |
| Р. |
дыпло́та |
дыпло́таў |
| Д. |
дыпло́ту |
дыпло́там |
| В. |
дыпло́т |
дыпло́ты |
| Т. |
дыпло́там |
дыпло́тамі |
| М. |
дыпло́це |
дыпло́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыпо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыпо́ль |
дыпо́лі |
| Р. |
дыпо́ля |
дыпо́ляў |
| Д. |
дыпо́лю |
дыпо́лям |
| В. |
дыпо́ль |
дыпо́лі |
| Т. |
дыпо́лем |
дыпо́лямі |
| М. |
дыпо́лі |
дыпо́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыпо́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыпо́льны |
дыпо́льная |
дыпо́льнае |
дыпо́льныя |
| Р. |
дыпо́льнага |
дыпо́льнай дыпо́льнае |
дыпо́льнага |
дыпо́льных |
| Д. |
дыпо́льнаму |
дыпо́льнай |
дыпо́льнаму |
дыпо́льным |
| В. |
дыпо́льны (неадуш.) дыпо́льнага (адуш.) |
дыпо́льную |
дыпо́льнае |
дыпо́льныя (неадуш.) дыпо́льных (адуш.) |
| Т. |
дыпо́льным |
дыпо́льнай дыпо́льнаю |
дыпо́льным |
дыпо́льнымі |
| М. |
дыпо́льным |
дыпо́льнай |
дыпо́льным |
дыпо́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дыпразі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыпразі́н |
| Р. |
дыпразі́ну |
| Д. |
дыпразі́ну |
| В. |
дыпразі́н |
| Т. |
дыпразі́нам |
| М. |
дыпразі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыпсама́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыпсама́нія |
| Р. |
дыпсама́ніі |
| Д. |
дыпсама́ніі |
| В. |
дыпсама́нію |
| Т. |
дыпсама́ніяй дыпсама́ніяю |
| М. |
дыпсама́ніі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.