дыпо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыпо́ль | дыпо́лі | |
дыпо́ля | дыпо́ляў | |
дыпо́лю | дыпо́лям | |
дыпо́ль | дыпо́лі | |
дыпо́лем | дыпо́лямі | |
дыпо́лі | дыпо́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)