дыпло́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыпло́мнік дыпло́мнікі
Р. дыпло́мніка дыпло́мнікаў
Д. дыпло́мніку дыпло́мнікам
В. дыпло́мніка дыпло́мнікаў
Т. дыпло́мнікам дыпло́мнікамі
М. дыпло́мніку дыпло́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)