Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сутра́пезнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сутра́пезнік сутра́пезнікі
Р. сутра́пезніка сутра́пезнікаў
Д. сутра́пезніку сутра́пезнікам
В. сутра́пезніка сутра́пезнікаў
Т. сутра́пезнікам сутра́пезнікамі
М. сутра́пезніку сутра́пезніках

Крыніцы: piskunou2012.

сутра́пезніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сутра́пезніца сутра́пезніцы
Р. сутра́пезніцы сутра́пезніц
Д. сутра́пезніцы сутра́пезніцам
В. сутра́пезніцу сутра́пезніц
Т. сутра́пезніцай
сутра́пезніцаю
сутра́пезніцамі
М. сутра́пезніцы сутра́пезніцах

Крыніцы: piskunou2012.

сутрыва́ць

‘стрымацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутрыва́ю сутрыва́ем
2-я ас. сутрыва́еш сутрыва́еце
3-я ас. сутрыва́е сутрыва́юць
Прошлы час
м. сутрыва́ў сутрыва́лі
ж. сутрыва́ла
н. сутрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. сутрыва́й сутрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сутрыва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

сутрыма́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутрыма́юся сутрыма́емся
2-я ас. сутрыма́ешся сутрыма́ецеся
3-я ас. сутрыма́ецца сутрыма́юцца
Прошлы час
м. сутрыма́ўся сутрыма́ліся
ж. сутрыма́лася
н. сутрыма́лася
Загадны лад
2-я ас. сутрыма́йся сутрыма́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час сутрыма́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

сутрыма́ць

‘стрымаць, прытрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутрыма́ю сутрыма́ем
2-я ас. сутрыма́еш сутрыма́еце
3-я ас. сутрыма́е сутрыма́юць
Прошлы час
м. сутрыма́ў сутрыма́лі
ж. сутрыма́ла
н. сутрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. сутрыма́й сутрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сутрыма́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

сутры́мліваць

‘стрымліваць, прытрымліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сутры́мліваю сутры́мліваем
2-я ас. сутры́мліваеш сутры́мліваеце
3-я ас. сутры́млівае сутры́мліваюць
Прошлы час
м. сутры́мліваў сутры́млівалі
ж. сутры́млівала
н. сутры́млівала
Загадны лад
2-я ас. сутры́млівай сутры́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сутры́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

сутрымо́ўваць

‘стрымліваць, прытрымліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сутрымо́ўваю сутрымо́ўваем
2-я ас. сутрымо́ўваеш сутрымо́ўваеце
3-я ас. сутрымо́ўвае сутрымо́ўваюць
Прошлы час
м. сутрымо́ўваў сутрымо́ўвалі
ж. сутрымо́ўвала
н. сутрымо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. сутрымо́ўвай сутрымо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сутрымо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

суту́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
суту́ла суту́лей -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

суту́лаватасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суту́лаватасць
Р. суту́лаватасці
Д. суту́лаватасці
В. суту́лаватасць
Т. суту́лаватасцю
М. суту́лаватасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

суту́лаваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суту́лаваты суту́лаватая суту́лаватае суту́лаватыя
Р. суту́лаватага суту́лаватай
суту́лаватае
суту́лаватага суту́лаватых
Д. суту́лаватаму суту́лаватай суту́лаватаму суту́лаватым
В. суту́лаваты (неадуш.)
суту́лаватага (адуш.)
суту́лаватую суту́лаватае суту́лаватыя (неадуш.)
суту́лаватых (адуш.)
Т. суту́лаватым суту́лаватай
суту́лаватаю
суту́лаватым суту́лаватымі
М. суту́лаватым суту́лаватай суту́лаватым суту́лаватых

Іншыя варыянты: сутулава́ты.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.