сутрыма́ць

‘стрымаць, прытрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутрыма́ю сутрыма́ем
2-я ас. сутрыма́еш сутрыма́еце
3-я ас. сутрыма́е сутрыма́юць
Прошлы час
м. сутрыма́ў сутрыма́лі
ж. сутрыма́ла
н. сутрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. сутрыма́й сутрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сутрыма́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)