сутры́мліваць

‘стрымліваць, прытрымліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сутры́мліваю сутры́мліваем
2-я ас. сутры́мліваеш сутры́мліваеце
3-я ас. сутры́млівае сутры́мліваюць
Прошлы час
м. сутры́мліваў сутры́млівалі
ж. сутры́млівала
н. сутры́млівала
Загадны лад
2-я ас. сутры́млівай сутры́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сутры́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)