сутрымо́ўваць

‘стрымліваць, прытрымліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сутрымо́ўваю сутрымо́ўваем
2-я ас. сутрымо́ўваеш сутрымо́ўваеце
3-я ас. сутрымо́ўвае сутрымо́ўваюць
Прошлы час
м. сутрымо́ўваў сутрымо́ўвалі
ж. сутрымо́ўвала
н. сутрымо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. сутрымо́ўвай сутрымо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сутрымо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)