Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зацвіта́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зацвіта́ю зацвіта́ем
2-я ас. зацвіта́еш зацвіта́еце
3-я ас. зацвіта́е зацвіта́юць
Прошлы час
м. зацвіта́ў зацвіта́лі
ж. зацвіта́ла
н. зацвіта́ла
Загадны лад
2-я ас. зацвіта́й зацвіта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зацвіта́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зацвіце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зацвіце́лы зацвіце́лая зацвіце́лае зацвіце́лыя
Р. зацвіце́лага зацвіце́лай
зацвіце́лае
зацвіце́лага зацвіце́лых
Д. зацвіце́ламу зацвіце́лай зацвіце́ламу зацвіце́лым
В. зацвіце́лы (неадуш.)
зацвіце́лага (адуш.)
зацвіце́лую зацвіце́лае зацвіце́лыя (неадуш.)
зацвіце́лых (адуш.)
Т. зацвіце́лым зацвіце́лай
зацвіце́лаю
зацвіце́лым зацвіце́лымі
М. зацвіце́лым зацвіце́лай зацвіце́лым зацвіце́лых

Крыніцы: piskunou2012.

зацвіце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зацвіце́е зацвіце́юць
Прошлы час
м. зацвіце́ў зацвіце́лі
ж. зацвіце́ла
н. зацвіце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвіце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зацвы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацвы́ркаю зацвы́ркаем
2-я ас. зацвы́ркаеш зацвы́ркаеце
3-я ас. зацвы́ркае зацвы́ркаюць
Прошлы час
м. зацвы́ркаў зацвы́ркалі
ж. зацвы́ркала
н. зацвы́ркала
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвы́ркаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зацвя́каць

‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацвя́каю зацвя́каем
2-я ас. зацвя́каеш зацвя́каеце
3-я ас. зацвя́кае зацвя́каюць
Прошлы час
м. зацвя́каў зацвя́калі
ж. зацвя́кала
н. зацвя́кала
Загадны лад
2-я ас. зацвя́кай зацвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зацвялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацвялю́ зацве́лім
2-я ас. зацве́ліш зацве́ліце
3-я ас. зацве́ліць зацве́ляць
Прошлы час
м. зацвялі́ў зацвялі́лі
ж. зацвялі́ла
н. зацвялі́ла
Загадны лад
2-я ас. зацвялі́ зацвялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зацвярджа́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зацвярджа́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зацвярджа́льнік

‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Р. зацвярджа́льніка зацвярджа́льнікаў
Д. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікам
В. зацвярджа́льніка зацвярджа́льнікаў
Т. зацвярджа́льнікам зацвярджа́льнікамі
М. зацвярджа́льніку зацвярджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

зацвярджа́льнік

‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Р. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікаў
Д. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікам
В. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Т. зацвярджа́льнікам зацвярджа́льнікамі
М. зацвярджа́льніку зацвярджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

зацвярджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зацвярджа́льны зацвярджа́льная зацвярджа́льнае зацвярджа́льныя
Р. зацвярджа́льнага зацвярджа́льнай
зацвярджа́льнае
зацвярджа́льнага зацвярджа́льных
Д. зацвярджа́льнаму зацвярджа́льнай зацвярджа́льнаму зацвярджа́льным
В. зацвярджа́льны (неадуш.)
зацвярджа́льнага (адуш.)
зацвярджа́льную зацвярджа́льнае зацвярджа́льныя (неадуш.)
зацвярджа́льных (адуш.)
Т. зацвярджа́льным зацвярджа́льнай
зацвярджа́льнаю
зацвярджа́льным зацвярджа́льнымі
М. зацвярджа́льным зацвярджа́льнай зацвярджа́льным зацвярджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.