зацвіта́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвіта́ю |
зацвіта́ем |
2-я ас. |
зацвіта́еш |
зацвіта́еце |
3-я ас. |
зацвіта́е |
зацвіта́юць |
Прошлы час |
м. |
зацвіта́ў |
зацвіта́лі |
ж. |
зацвіта́ла |
н. |
зацвіта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацвіта́й |
зацвіта́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зацвіта́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвіце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зацвіце́е |
зацвіце́юць |
Прошлы час |
м. |
зацвіце́ў |
зацвіце́лі |
ж. |
зацвіце́ла |
н. |
зацвіце́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацвіце́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зацвы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвы́ркаю |
зацвы́ркаем |
2-я ас. |
зацвы́ркаеш |
зацвы́ркаеце |
3-я ас. |
зацвы́ркае |
зацвы́ркаюць |
Прошлы час |
м. |
зацвы́ркаў |
зацвы́ркалі |
ж. |
зацвы́ркала |
н. |
зацвы́ркала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацвы́ркаўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зацвя́каць
‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвя́каю |
зацвя́каем |
2-я ас. |
зацвя́каеш |
зацвя́каеце |
3-я ас. |
зацвя́кае |
зацвя́каюць |
Прошлы час |
м. |
зацвя́каў |
зацвя́калі |
ж. |
зацвя́кала |
н. |
зацвя́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацвя́кай |
зацвя́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацвя́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зацвялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвялю́ |
зацве́лім |
2-я ас. |
зацве́ліш |
зацве́ліце |
3-я ас. |
зацве́ліць |
зацве́ляць |
Прошлы час |
м. |
зацвялі́ў |
зацвялі́лі |
ж. |
зацвялі́ла |
н. |
зацвялі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацвялі́ |
зацвялі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацвялі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
Р. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
В. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
Р. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікаў |
Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
В. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.