зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зацвярджа́льнік | зацвярджа́льнікі | |
| зацвярджа́льніку | зацвярджа́льнікаў | |
| зацвярджа́льніку | зацвярджа́льнікам | |
| зацвярджа́льнік | зацвярджа́льнікі | |
| зацвярджа́льнікам | зацвярджа́льнікамі | |
| зацвярджа́льніку | зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)