зацвя́каць
‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зацвя́каю | зацвя́каем | |
| зацвя́каеш | зацвя́каеце | |
| зацвя́кае | зацвя́каюць | |
| Прошлы час | ||
| зацвя́каў | зацвя́калі | |
| зацвя́кала | ||
| зацвя́кала | ||
| Загадны лад | ||
| зацвя́кай | зацвя́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зацвя́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)