Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

туро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туро́к туркі́
Р. турка́ турко́ў
Д. турку́ турка́м
В. туро́к туркі́
Т. турко́м турка́мі
М. турку́ турка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Туро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туро́к
Р. Турка́
Д. Турку́
В. Туро́к
Т. Турко́м
М. Турку́

Туро́ўля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туро́ўля
Р. Туро́ўлі
Д. Туро́ўлі
В. Туро́ўлю
Т. Туро́ўляй
Туро́ўляю
М. Туро́ўлі

Туро́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туро́ўшчына
Р. Туро́ўшчыны
Д. Туро́ўшчыне
В. Туро́ўшчыну
Т. Туро́ўшчынай
Туро́ўшчынаю
М. Туро́ўшчыне

турпае́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. турпае́здка турпае́здкі
Р. турпае́здкі турпае́здак
Д. турпае́здцы турпае́здкам
В. турпае́здку турпае́здкі
Т. турпае́здкай
турпае́здкаю		 турпае́здкамі
М. турпае́здцы турпае́здках

Крыніцы: piskunou2012.

турпа́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турпа́н турпа́ны
Р. турпа́на турпа́наў
Д. турпа́ну турпа́нам
В. турпа́на турпа́наў
Т. турпа́нам турпа́намі
М. турпа́не турпа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турпахо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турпахо́д турпахо́ды
Р. турпахо́ду турпахо́даў
Д. турпахо́ду турпахо́дам
В. турпахо́д турпахо́ды
Т. турпахо́дам турпахо́дамі
М. турпахо́дзе турпахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турпуцё́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. турпуцё́ўка турпуцё́ўкі
Р. турпуцё́ўкі турпуцё́вак
Д. турпуцё́ўцы турпуцё́ўкам
В. турпуцё́ўку турпуцё́ўкі
Т. турпуцё́ўкай
турпуцё́ўкаю		 турпуцё́ўкамі
М. турпуцё́ўцы турпуцё́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́рск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́рск
Р. Ту́рска
Д. Ту́рску
В. Ту́рск
Т. Ту́рскам
М. Ту́рску

Турскавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Турскавы́
Р. Турскаво́га
Д. Турскаво́му
В. Турскавы́
Т. Турскавы́м
М. Турскавы́м