Туро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туро́к
Р. Турка́
Д. Турку́
В. Туро́к
Т. Турко́м
М. Турку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)