Турскавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Турскавы́
Р. Турскаво́га
Д. Турскаво́му
В. Турскавы́
Т. Турскавы́м
М. Турскавы́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)