туро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туро́к туркі́
Р. турка́ турко́ў
Д. турку́ турка́м
В. туро́к туркі́
Т. турко́м турка́мі
М. турку́ турка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)