Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заву́гаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заву́гаю заву́гаем
2-я ас. заву́гаеш заву́гаеце
3-я ас. заву́гае заву́гаюць
Прошлы час
м. заву́гаў заву́галі
ж. заву́гала
н. заву́гала
Загадны лад
2-я ас. заву́гай заву́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заву́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

завуго́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. завуго́лле
Р. завуго́лля
Д. завуго́ллю
В. завуго́лле
Т. завуго́ллем
М. завуго́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Завуго́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Завуго́лле
Р. Завуго́лля
Д. Завуго́ллю
В. Завуго́лле
Т. Завуго́ллем
М. Завуго́ллі

завуго́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завуго́льны завуго́льная завуго́льнае завуго́льныя
Р. завуго́льнага завуго́льнай
завуго́льнае		 завуго́льнага завуго́льных
Д. завуго́льнаму завуго́льнай завуго́льнаму завуго́льным
В. завуго́льны (неадуш.)
завуго́льнага (адуш.)		 завуго́льную завуго́льнае завуго́льныя (неадуш.)
завуго́льных (адуш.)
Т. завуго́льным завуго́льнай
завуго́льнаю		 завуго́льным завуго́льнымі
М. завуго́льным завуго́льнай завуго́льным завуго́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Заву́жаль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заву́жаль
Р. Заву́жаля
Д. Заву́жалю
В. Заву́жаль
Т. Заву́жалем
М. Заву́жалі

заву́жана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заву́жана - -

Крыніцы: piskunou2012.

заву́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́жаны заву́жаная заву́жанае заву́жаныя
Р. заву́жанага заву́жанай
заву́жанае		 заву́жанага заву́жаных
Д. заву́жанаму заву́жанай заву́жанаму заву́жаным
В. заву́жаны (неадуш.)
заву́жанага (адуш.)		 заву́жаную заву́жанае заву́жаныя (неадуш.)
заву́жаных (адуш.)
Т. заву́жаным заву́жанай
заву́жанаю		 заву́жаным заву́жанымі
М. заву́жаным заву́жанай заву́жаным заву́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

заву́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́жаны заву́жаная заву́жанае заву́жаныя
Р. заву́жанага заву́жанай
заву́жанае		 заву́жанага заву́жаных
Д. заву́жанаму заву́жанай заву́жанаму заву́жаным
В. заву́жаны (неадуш.)
заву́жанага (адуш.)		 заву́жаную заву́жанае заву́жаныя (неадуш.)
заву́жаных (адуш.)
Т. заву́жаным заву́жанай
заву́жанаю		 заву́жаным заву́жанымі
М. заву́жаным заву́жанай заву́жаным заву́жаных

Кароткая форма: заву́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завужа́ць

‘рабіць што-небудзь вужэйшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завужа́ю завужа́ем
2-я ас. завужа́еш завужа́еце
3-я ас. завужа́е завужа́юць
Прошлы час
м. завужа́ў завужа́лі
ж. завужа́ла
н. завужа́ла
Загадны лад
2-я ас. завужа́й завужа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завужа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

заву́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заву́жванне
Р. заву́жвання
Д. заву́жванню
В. заву́жванне
Т. заву́жваннем
М. заву́жванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.