заву́гаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заву́гаю заву́гаем
2-я ас. заву́гаеш заву́гаеце
3-я ас. заву́гае заву́гаюць
Прошлы час
м. заву́гаў заву́галі
ж. заву́гала
н. заву́гала
Загадны лад
2-я ас. заву́гай заву́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заву́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)