завужа́ць

‘рабіць што-небудзь вужэйшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завужа́ю завужа́ем
2-я ас. завужа́еш завужа́еце
3-я ас. завужа́е завужа́юць
Прошлы час
м. завужа́ў завужа́лі
ж. завужа́ла
н. завужа́ла
Загадны лад
2-я ас. завужа́й завужа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завужа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)