Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адва́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адва́жна адва́жней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адва́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адва́жнасць
Р. адва́жнасці
Д. адва́жнасці
В. адва́жнасць
Т. адва́жнасцю
М. адва́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адва́жненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́жненькі адва́жненькая адва́жненькае адва́жненькія
Р. адва́жненькага адва́жненькай
адва́жненькае		 адва́жненькага адва́жненькіх
Д. адва́жненькаму адва́жненькай адва́жненькаму адва́жненькім
В. адва́жненькі (неадуш.)
адва́жненькага (адуш.)		 адва́жненькую адва́жненькае адва́жненькія (неадуш.)
адва́жненькіх (адуш.)
Т. адва́жненькім адва́жненькай
адва́жненькаю		 адва́жненькім адва́жненькімі
М. адва́жненькім адва́жненькай адва́жненькім адва́жненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

адва́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адва́жнік адва́жнікі
Р. адва́жніка адва́жнікаў
Д. адва́жніку адва́жнікам
В. адва́жніка адва́жнікаў
Т. адва́жнікам адва́жнікамі
М. адва́жніку адва́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

адва́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адва́жніца адва́жніцы
Р. адва́жніцы адва́жніц
Д. адва́жніцы адва́жніцам
В. адва́жніцу адва́жніц
Т. адва́жніцай
адва́жніцаю		 адва́жніцамі
М. адва́жніцы адва́жніцах

Крыніцы: piskunou2012.

адва́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́жны адва́жная адва́жнае адва́жныя
Р. адва́жнага адва́жнай
адва́жнае		 адва́жнага адва́жных
Д. адва́жнаму адва́жнай адва́жнаму адва́жным
В. адва́жны (неадуш.)
адва́жнага (адуш.)		 адва́жную адва́жнае адва́жныя (неадуш.)
адва́жных (адуш.)
Т. адва́жным адва́жнай
адва́жнаю		 адва́жным адва́жнымі
М. адва́жным адва́жнай адва́жным адва́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адва́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адва́жуся адва́жымся
2-я ас. адва́жышся адва́жыцеся
3-я ас. адва́жыцца адва́жацца
Прошлы час
м. адва́жыўся адва́жыліся
ж. адва́жылася
н. адва́жылася
Загадны лад
2-я ас. адва́жся адва́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адва́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адва́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адва́жу адва́жым
2-я ас. адва́жыш адва́жыце
3-я ас. адва́жыць адва́жаць
Прошлы час
м. адва́жыў адва́жылі
ж. адва́жыла
н. адва́жыла
Загадны лад
2-я ас. адва́ж адва́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адва́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адвазі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адважу́ адво́зім
2-я ас. адво́зіш адво́зіце
3-я ас. адво́зіць адво́зяць
Прошлы час
м. адвазі́ў адвазі́лі
ж. адвазі́ла
н. адвазі́ла
Загадны лад
2-я ас. адво́зь адво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адвазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адва́йзер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адва́йзер адва́йзеры
Р. адва́йзера адва́йзераў
Д. адва́йзеру адва́йзерам
В. адва́йзера адва́йзераў
Т. адва́йзерам адва́йзерамі
М. адва́йзеру адва́йзерах

Крыніцы: piskunou2012.