адвазі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адважу́ адво́зім
2-я ас. адво́зіш адво́зіце
3-я ас. адво́зіць адво́зяць
Прошлы час
м. адвазі́ў адвазі́лі
ж. адвазі́ла
н. адвазі́ла
Загадны лад
2-я ас. адво́зь адво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адвазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)