адва́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адва́жу адва́жым
2-я ас. адва́жыш адва́жыце
3-я ас. адва́жыць адва́жаць
Прошлы час
м. адва́жыў адва́жылі
ж. адва́жыла
н. адва́жыла
Загадны лад
2-я ас. адва́ж адва́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адва́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)