контрасігно́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контрасігно́вачны |
контрасігно́вачная |
контрасігно́вачнае |
контрасігно́вачныя |
| Р. |
контрасігно́вачнага |
контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнае |
контрасігно́вачнага |
контрасігно́вачных |
| Д. |
контрасігно́вачнаму |
контрасігно́вачнай |
контрасігно́вачнаму |
контрасігно́вачным |
| В. |
контрасігно́вачны (неадуш.)
контрасігно́вачнага (адуш.) |
контрасігно́вачную |
контрасігно́вачнае |
контрасігно́вачныя (неадуш.)
контрасігно́вачных (адуш.) |
| Т. |
контрасігно́вачным |
контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнаю |
контрасігно́вачным |
контрасігно́вачнымі |
| М. |
контрасігно́вачным |
контрасігно́вачнай |
контрасігно́вачным |
контрасігно́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
контрасігно́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
контрасігно́ўка |
| Р. |
контрасігно́ўкі |
| Д. |
контрасігно́ўцы |
| В. |
контрасігно́ўку |
| Т. |
контрасігно́ўкай
контрасігно́ўкаю |
| М. |
контрасігно́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
контрата́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
контрата́ка |
контрата́кі |
| Р. |
контрата́кі |
контрата́к |
| Д. |
контрата́цы |
контрата́кам |
| В. |
контрата́ку |
контрата́кі |
| Т. |
контрата́кай
контрата́каю |
контрата́камі |
| М. |
контрата́цы |
контрата́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
контратакава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контратакава́ны |
контратакава́ная |
контратакава́нае |
контратакава́ныя |
| Р. |
контратакава́нага |
контратакава́най
контратакава́нае |
контратакава́нага |
контратакава́ных |
| Д. |
контратакава́наму |
контратакава́най |
контратакава́наму |
контратакава́ным |
| В. |
контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.) |
контратакава́ную |
контратакава́нае |
контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.) |
| Т. |
контратакава́ным |
контратакава́най
контратакава́наю |
контратакава́ным |
контратакава́нымі |
| М. |
контратакава́ным |
контратакава́най |
контратакава́ным |
контратакава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
контратакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контратакава́ны |
контратакава́ная |
контратакава́нае |
контратакава́ныя |
| Р. |
контратакава́нага |
контратакава́най
контратакава́нае |
контратакава́нага |
контратакава́ных |
| Д. |
контратакава́наму |
контратакава́най |
контратакава́наму |
контратакава́ным |
| В. |
контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.) |
контратакава́ную |
контратакава́нае |
контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.) |
| Т. |
контратакава́ным |
контратакава́най
контратакава́наю |
контратакава́ным |
контратакава́нымі |
| М. |
контратакава́ным |
контратакава́най |
контратакава́ным |
контратакава́ных |
Кароткая форма: контратакава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
контратакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контратакава́ны |
контратакава́ная |
контратакава́нае |
контратакава́ныя |
| Р. |
контратакава́нага |
контратакава́най
контратакава́нае |
контратакава́нага |
контратакава́ных |
| Д. |
контратакава́наму |
контратакава́най |
контратакава́наму |
контратакава́ным |
| В. |
контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.) |
контратакава́ную |
контратакава́нае |
контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.) |
| Т. |
контратакава́ным |
контратакава́най
контратакава́наю |
контратакава́ным |
контратакава́нымі |
| М. |
контратакава́ным |
контратакава́най |
контратакава́ным |
контратакава́ных |
Кароткая форма: контратакава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
контратакава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
контратаку́ю |
контратаку́ем |
| 2-я ас. |
контратаку́еш |
контратаку́еце |
| 3-я ас. |
контратаку́е |
контратаку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
контратакава́ў |
контратакава́лі |
| ж. |
контратакава́ла |
| н. |
контратакава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
контратаку́й |
контратаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
контратаку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
контратакава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
контратаку́ю |
контратаку́ем |
| 2-я ас. |
контратаку́еш |
контратаку́еце |
| 3-я ас. |
контратаку́е |
контратаку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
контратакава́ў |
контратакава́лі |
| ж. |
контратакава́ла |
| н. |
контратакава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
контратаку́й |
контратаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
контратакава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
контраты́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
контраты́п |
контраты́пы |
| Р. |
контраты́па |
контраты́паў |
| Д. |
контраты́пу |
контраты́пам |
| В. |
контраты́п |
контраты́пы |
| Т. |
контраты́пам |
контраты́памі |
| М. |
контраты́пе |
контраты́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
контратыпава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
контратыпава́нне |
| Р. |
контратыпава́ння |
| Д. |
контратыпава́нню |
| В. |
контратыпава́нне |
| Т. |
контратыпава́ннем |
| М. |
контратыпава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.