контрасігно́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контрасігно́вачны контрасігно́вачная контрасігно́вачнае контрасігно́вачныя
Р. контрасігно́вачнага контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнае		 контрасігно́вачнага контрасігно́вачных
Д. контрасігно́вачнаму контрасігно́вачнай контрасігно́вачнаму контрасігно́вачным
В. контрасігно́вачны (неадуш.)
контрасігно́вачнага (адуш.)		 контрасігно́вачную контрасігно́вачнае контрасігно́вачныя (неадуш.)
контрасігно́вачных (адуш.)
Т. контрасігно́вачным контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнаю		 контрасігно́вачным контрасігно́вачнымі
М. контрасігно́вачным контрасігно́вачнай контрасігно́вачным контрасігно́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)