Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

уры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уры́на
Р. уры́ны
Д. уры́не
В. уры́ну
Т. уры́най
уры́наю
М. уры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урынатэрапе́ўт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урынатэрапе́ўт урынатэрапе́ўты
Р. урынатэрапе́ўта урынатэрапе́ўтаў
Д. урынатэрапе́ўту урынатэрапе́ўтам
В. урынатэрапе́ўта урынатэрапе́ўтаў
Т. урынатэрапе́ўтам урынатэрапе́ўтамі
М. урынатэрапе́ўце урынатэрапе́ўтах

Крыніцы: nazounik2008.

урынатэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урынатэрапеўты́чны урынатэрапеўты́чная урынатэрапеўты́чнае урынатэрапеўты́чныя
Р. урынатэрапеўты́чнага урынатэрапеўты́чнай
урынатэрапеўты́чнае		 урынатэрапеўты́чнага урынатэрапеўты́чных
Д. урынатэрапеўты́чнаму урынатэрапеўты́чнай урынатэрапеўты́чнаму урынатэрапеўты́чным
В. урынатэрапеўты́чны (неадуш.)
урынатэрапеўты́чнага (адуш.)		 урынатэрапеўты́чную урынатэрапеўты́чнае урынатэрапеўты́чныя (неадуш.)
урынатэрапеўты́чных (адуш.)
Т. урынатэрапеўты́чным урынатэрапеўты́чнай
урынатэрапеўты́чнаю		 урынатэрапеўты́чным урынатэрапеўты́чнымі
М. урынатэрапеўты́чным урынатэрапеўты́чнай урынатэрапеўты́чным урынатэрапеўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

урынатэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урынатэрапі́я
Р. урынатэрапі́і
Д. урынатэрапі́і
В. урынатэрапі́ю
Т. урынатэрапі́яй
урынатэрапі́яю
М. урынатэрапі́і

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

уры́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́нуты уры́нутая уры́нутае уры́нутыя
Р. уры́нутага уры́нутай
уры́нутае		 уры́нутага уры́нутых
Д. уры́нутаму уры́нутай уры́нутаму уры́нутым
В. уры́нуты (неадуш.)
уры́нутага (адуш.)		 уры́нутую уры́нутае уры́нутыя (неадуш.)
уры́нутых (адуш.)
Т. уры́нутым уры́нутай
уры́нутаю		 уры́нутым уры́нутымі
М. уры́нутым уры́нутай уры́нутым уры́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

уры́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́нуты уры́нутая уры́нутае уры́нутыя
Р. уры́нутага уры́нутай
уры́нутае		 уры́нутага уры́нутых
Д. уры́нутаму уры́нутай уры́нутаму уры́нутым
В. уры́нуты (неадуш.)
уры́нутага (адуш.)		 уры́нутую уры́нутае уры́нутыя (неадуш.)
уры́нутых (адуш.)
Т. уры́нутым уры́нутай
уры́нутаю		 уры́нутым уры́нутымі
М. уры́нутым уры́нутай уры́нутым уры́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

уры́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́нуся уры́немся
2-я ас. уры́нешся уры́нецеся
3-я ас. уры́нецца уры́нуцца
Прошлы час
м. уры́нуўся уры́нуліся
ж. уры́нулася
н. уры́нулася
Загадны лад
2-я ас. уры́нься уры́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́нуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уры́нуць

‘укінуць, кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́ну уры́нем
2-я ас. уры́неш уры́неце
3-я ас. уры́не уры́нуць
Прошлы час
м. уры́нуў уры́нулі
ж. уры́нула
н. уры́нула
Загадны лад
2-я ас. уры́нь уры́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́ты уры́тая уры́тае уры́тыя
Р. уры́тага уры́тай
уры́тае		 уры́тага уры́тых
Д. уры́таму уры́тай уры́таму уры́тым
В. уры́ты (неадуш.)
уры́тага (адуш.)		 уры́тую уры́тае уры́тыя (неадуш.)
уры́тых (адуш.)
Т. уры́тым уры́тай
уры́таю		 уры́тым уры́тымі
М. уры́тым уры́тай уры́тым уры́тых

Крыніцы: piskunou2012.

уры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́ты уры́тая уры́тае уры́тыя
Р. уры́тага уры́тай
уры́тае		 уры́тага уры́тых
Д. уры́таму уры́тай уры́таму уры́тым
В. уры́ты (неадуш.)
уры́тага (адуш.)		 уры́тую уры́тае уры́тыя (неадуш.)
уры́тых (адуш.)
Т. уры́тым уры́тай
уры́таю		 уры́тым уры́тымі
М. уры́тым уры́тай уры́тым уры́тых

Крыніцы: piskunou2012.