Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

урва́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́нскі урва́нская урва́нскае урва́нскія
Р. урва́нскага урва́нскай
урва́нскае
урва́нскага урва́нскіх
Д. урва́нскаму урва́нскай урва́нскаму урва́нскім
В. урва́нскі (неадуш.)
урва́нскага (адуш.)
урва́нскую урва́нскае урва́нскія (неадуш.)
урва́нскіх (адуш.)
Т. урва́нскім урва́нскай
урва́нскаю
урва́нскім урва́нскімі
М. урва́нскім урва́нскай урва́нскім урва́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

урва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́ны урва́ная урва́нае урва́ныя
Р. урва́нага урва́най
урва́нае
урва́нага урва́ных
Д. урва́наму урва́най урва́наму урва́ным
В. урва́ны (неадуш.)
урва́нага (адуш.)
урва́ную урва́нае урва́ныя (неадуш.)
урва́ных (адуш.)
Т. урва́ным урва́най
урва́наю
урва́ным урва́нымі
М. урва́ным урва́най урва́ным урва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́ны урва́ная урва́нае урва́ныя
Р. урва́нага урва́най
урва́нае
урва́нага урва́ных
Д. урва́наму урва́най урва́наму урва́ным
В. урва́ны (неадуш.)
урва́нага (адуш.)
урва́ную урва́нае урва́ныя (неадуш.)
урва́ных (адуш.)
Т. урва́ным урва́най
урва́наю
урва́ным урва́нымі
М. урва́ным урва́най урва́ным урва́ных

Кароткая форма: урва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

у́рвас

‘злодзей, хітрун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́рвас у́рвасы
Р. у́рваса у́рвасаў
Д. у́рвасу у́рвасам
В. у́рваса у́рвасаў
Т. у́рвасам у́рвасамі
М. у́рвасе у́рвасах

Крыніцы: piskunou2012.

урва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урву́ся урвё́мся
2-я ас. урве́шся урвяце́ся
3-я ас. урве́цца урву́цца
Прошлы час
м. урва́ўся урва́ліся
ж. урва́лася
н. урва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час урва́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

урва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урву́ урвё́м
2-я ас. урве́ш урвяце́
3-я ас. урве́ урву́ць
Прошлы час
м. урва́ў урва́лі
ж. урва́ла
н. урва́ла
Загадны лад
2-я ас. урві́ урві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час урва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

У́рведзь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. У́рведзь
Р. У́рведзі
Д. У́рведзі
В. У́рведзь
Т. У́рведдзю
М. У́рведзі

у́рвіс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́рвіс у́рвісы
Р. у́рвіса у́рвісаў
Д. у́рвісу у́рвісам
В. у́рвіса у́рвісаў
Т. у́рвісам у́рвісамі
М. у́рвісе у́рвісах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урві́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урві́цель урві́целі
Р. урві́целя урві́целяў
Д. урві́целю урві́целям
В. урві́целя урві́целяў
Т. урві́целем урві́целямі
М. урві́целю урві́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.