урві́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
урві́цель | урві́целі | |
урві́целя | урві́целяў | |
урві́целю | урві́целям | |
урві́целя | урві́целяў | |
урві́целем | урві́целямі | |
урві́целю | урві́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)