Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

уры́вак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уры́вак уры́ўкі
Р. уры́ўка уры́ўкаў
Д. уры́ўку уры́ўкам
В. уры́вак уры́ўкі
Т. уры́ўкам уры́ўкамі
М. уры́ўку уры́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. урыва́нне
Р. урыва́ння
Д. урыва́нню
В. урыва́нне
Т. урыва́ннем
М. урыва́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

урыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урыва́юся урыва́емся
2-я ас. урыва́ешся урыва́ецеся
3-я ас. урыва́ецца урыва́юцца
Прошлы час
м. урыва́ўся урыва́ліся
ж. урыва́лася
н. урыва́лася
Загадны лад
2-я ас. урыва́йся урыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час урыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

урыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урыва́ю урыва́ем
2-я ас. урыва́еш урыва́еце
3-я ас. урыва́е урыва́юць
Прошлы час
м. урыва́ў урыва́лі
ж. урыва́ла
н. урыва́ла
Загадны лад
2-я ас. урыва́й урыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уры́вачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́вачны уры́вачная уры́вачнае уры́вачныя
Р. уры́вачнага уры́вачнай
уры́вачнае		 уры́вачнага уры́вачных
Д. уры́вачнаму уры́вачнай уры́вачнаму уры́вачным
В. уры́вачны (неадуш.)
уры́вачнага (адуш.)		 уры́вачную уры́вачнае уры́вачныя (неадуш.)
уры́вачных (адуш.)
Т. уры́вачным уры́вачнай
уры́вачнаю		 уры́вачным уры́вачнымі
М. уры́вачным уры́вачнай уры́вачным уры́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уры́віста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уры́віста - -

Крыніцы: piskunou2012.

уры́вістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уры́вістасць
Р. уры́вістасці
Д. уры́вістасці
В. уры́вістасць
Т. уры́вістасцю
М. уры́вістасці

Крыніцы: piskunou2012.

уры́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́вісты уры́вістая уры́вістае уры́вістыя
Р. уры́вістага уры́вістай
уры́вістае		 уры́вістага уры́вістых
Д. уры́вістаму уры́вістай уры́вістаму уры́вістым
В. уры́вісты (неадуш.)
уры́вістага (адуш.)		 уры́вістую уры́вістае уры́вістыя (неадуш.)
уры́вістых (адуш.)
Т. уры́вістым уры́вістай
уры́вістаю		 уры́вістым уры́вістымі
М. уры́вістым уры́вістай уры́вістым уры́вістых

Крыніцы: piskunou2012.

урыдзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урыдзі́н урыдзі́ны
Р. урыдзі́ну урыдзі́наў
Д. урыдзі́ну урыдзі́нам
В. урыдзі́н урыдзі́ны
Т. урыдзі́нам урыдзі́намі
М. урыдзі́не урыдзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

урыжава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. урыжу́ецца урыжу́юцца
Прошлы час
м. урыжава́ўся урыжава́ліся
ж. урыжава́лася
н. урыжава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час урыжава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.