урыдзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| урыдзі́н | урыдзі́ны | |
| урыдзі́ну | урыдзі́наў | |
| урыдзі́ну | урыдзі́нам | |
| урыдзі́н | урыдзі́ны | |
| урыдзі́нам | урыдзі́намі | |
| урыдзі́не | урыдзі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)