урыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урыва́ю урыва́ем
2-я ас. урыва́еш урыва́еце
3-я ас. урыва́е урыва́юць
Прошлы час
м. урыва́ў урыва́лі
ж. урыва́ла
н. урыва́ла
Загадны лад
2-я ас. урыва́й урыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)