урыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. урыва́нне
Р. урыва́ння
Д. урыва́нню
В. урыва́нне
Т. урыва́ннем
М. урыва́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)