урва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урву́ урвё́м
2-я ас. урве́ш урвяце́
3-я ас. урве́ урву́ць
Прошлы час
м. урва́ў урва́лі
ж. урва́ла
н. урва́ла
Загадны лад
2-я ас. урві́ урві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час урва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)