урва́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
урву́ | урвё́м | |
урве́ш | урвяце́ | |
урве́ | урву́ць | |
Прошлы час | ||
урва́ў | урва́лі | |
урва́ла | ||
урва́ла | ||
Загадны лад | ||
урві́ | урві́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
урва́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)