уры́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уры́нуты | уры́нутая | уры́нутае | уры́нутыя | |
уры́нутага | уры́нутай уры́нутае |
уры́нутага | уры́нутых | |
уры́нутаму | уры́нутай | уры́нутаму | уры́нутым | |
уры́нуты ( уры́нутага ( |
уры́нутую | уры́нутае | уры́нутыя ( уры́нутых ( |
|
уры́нутым | уры́нутай уры́нутаю |
уры́нутым | уры́нутымі | |
уры́нутым | уры́нутай | уры́нутым | уры́нутых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)