уры́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́нуты уры́нутая уры́нутае уры́нутыя
Р. уры́нутага уры́нутай
уры́нутае
уры́нутага уры́нутых
Д. уры́нутаму уры́нутай уры́нутаму уры́нутым
В. уры́нуты (неадуш.)
уры́нутага (адуш.)
уры́нутую уры́нутае уры́нутыя (неадуш.)
уры́нутых (адуш.)
Т. уры́нутым уры́нутай
уры́нутаю
уры́нутым уры́нутымі
М. уры́нутым уры́нутай уры́нутым уры́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)