уры́нуты
прыметнік, адносны
| уры́нуты | уры́нутая | уры́нутае | уры́нутыя | |
| уры́нутага | уры́нутай уры́нутае |
уры́нутага | уры́нутых | |
| уры́нутаму | уры́нутай | уры́нутаму | уры́нутым | |
| уры́нуты ( уры́нутага ( |
уры́нутую | уры́нутае | уры́нутыя ( уры́нутых ( |
|
| уры́нутым | уры́нутай уры́нутаю |
уры́нутым | уры́нутымі | |
| уры́нутым | уры́нутай | уры́нутым | уры́нутых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)