уры́нуць
‘укінуць, кінуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уры́ну | уры́нем | |
| уры́неш | уры́неце | |
| уры́не | уры́нуць | |
| Прошлы час | ||
| уры́нуў | уры́нулі | |
| уры́нула | ||
| уры́нула | ||
| Загадны лад | ||
| уры́нь | уры́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уры́нуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)