уры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́ты уры́тая уры́тае уры́тыя
Р. уры́тага уры́тай
уры́тае		 уры́тага уры́тых
Д. уры́таму уры́тай уры́таму уры́тым
В. уры́ты (неадуш.)
уры́тага (адуш.)		 уры́тую уры́тае уры́тыя (неадуш.)
уры́тых (адуш.)
Т. уры́тым уры́тай
уры́таю		 уры́тым уры́тымі
М. уры́тым уры́тай уры́тым уры́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)