уме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| умяту́ | умяцё́м | |
| умяце́ш | умецяце́ | |
| умяце́ | умяту́ць | |
| Прошлы час | ||
| умё́ў | умялі́ | |
| умяла́ | ||
| умяло́ | ||
| Загадны лад | ||
| умяці́ | умяці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умё́ўшы | ||
Крыніцы:
уме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| умяту́ | умяцё́м | |
| умяце́ш | умецяце́ | |
| умяце́ | умяту́ць | |
| Прошлы час | ||
| умё́ў | умялі́ | |
| умяла́ | ||
| умяло́ | ||
| Загадны лад | ||
| умяці́ | умяці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умё́ўшы | ||
Крыніцы:
уме́таць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уме́таю | уме́таем | |
| уме́таеш | уме́таеце | |
| уме́тае | уме́таюць | |
| Прошлы час | ||
| уме́таў | уме́талі | |
| уме́тала | ||
| уме́тала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| уме́таючы | ||
Крыніцы:
уме́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уме́тнік | уме́тнікі | |
| уме́тніка | уме́тнікаў | |
| уме́тніку | уме́тнікам | |
| уме́тнік | уме́тнікі | |
| уме́тнікам | уме́тнікамі | |
| уме́тніку | уме́тніках |
Крыніцы:
уме́цены
прыметнік, адносны
| уме́цены | уме́ценая | уме́ценае | уме́ценыя | |
| уме́ценага | уме́ценай уме́ценае |
уме́ценага | уме́ценых | |
| уме́ценаму | уме́ценай | уме́ценаму | уме́ценым | |
| уме́цены ( уме́ценага ( |
уме́ценую | уме́ценае | уме́ценыя ( уме́ценых ( |
|
| уме́ценым | уме́ценай уме́ценаю |
уме́ценым | уме́ценымі | |
| уме́ценым | уме́ценай | уме́ценым | уме́ценых | |
Крыніцы:
уме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уме́цены | уме́ценая | уме́ценае | уме́ценыя | |
| уме́ценага | уме́ценай уме́ценае |
уме́ценага | уме́ценых | |
| уме́ценаму | уме́ценай | уме́ценаму | уме́ценым | |
| уме́цены ( уме́ценага ( |
уме́ценую | уме́ценае | уме́ценыя ( уме́ценых ( |
|
| уме́ценым | уме́ценай уме́ценаю |
уме́ценым | уме́ценымі | |
| уме́ценым | уме́ценай | уме́ценым | уме́ценых | |
Кароткая форма: уме́цена.
Крыніцы:
уме́ціць
‘заўважыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уме́чу | уме́цім | |
| уме́ціш | уме́ціце | |
| уме́ціць | уме́цяць | |
| Прошлы час | ||
| уме́ціў | уме́цілі | |
| уме́ціла | ||
| уме́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| уме́ць | уме́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уме́ціўшы | ||
Крыніцы:
уме́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уме́цце | |
| уме́цця | |
| уме́ццю | |
| уме́цце | |
| уме́ццем | |
| уме́цці |
Крыніцы:
уме́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уме́ю | уме́ем | |
| уме́еш | уме́еце | |
| уме́е | уме́юць | |
| Прошлы час | ||
| уме́ў | уме́лі | |
| уме́ла | ||
| уме́ла | ||
| Загадны лад | ||
| уме́й | уме́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уме́ючы | ||
Крыніцы:
уме́шаны
прыметнік, адносны
| уме́шаны | уме́шаная | уме́шанае | уме́шаныя | |
| уме́шанага | уме́шанай уме́шанае |
уме́шанага | уме́шаных | |
| уме́шанаму | уме́шанай | уме́шанаму | уме́шаным | |
| уме́шаны ( уме́шанага ( |
уме́шаную | уме́шанае | уме́шаныя ( уме́шаных ( |
|
| уме́шаным | уме́шанай уме́шанаю |
уме́шаным | уме́шанымі | |
| уме́шаным | уме́шанай | уме́шаным | уме́шаных | |
Крыніцы:
уме́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| уме́шаны | уме́шаная | уме́шанае | уме́шаныя | |
| уме́шанага | уме́шанай уме́шанае |
уме́шанага | уме́шаных | |
| уме́шанаму | уме́шанай | уме́шанаму | уме́шаным | |
| уме́шаны ( уме́шанага ( |
уме́шаную | уме́шанае | уме́шаныя ( уме́шаных ( |
|
| уме́шаным | уме́шанай уме́шанаю |
уме́шаным | уме́шанымі | |
| уме́шаным | уме́шанай | уме́шаным | уме́шаных | |
Кароткая форма: уме́шана.
Крыніцы: