Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уме́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умяту́ умяцё́м
2-я ас. умяце́ш умецяце́
3-я ас. умяце́ умяту́ць
Прошлы час
м. умё́ў умялі́
ж. умяла́
н. умяло́
Загадны лад
2-я ас. умяці́ умяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умё́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уме́таць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уме́таю уме́таем
2-я ас. уме́таеш уме́таеце
3-я ас. уме́тае уме́таюць
Прошлы час
м. уме́таў уме́талі
ж. уме́тала
н. уме́тала
Дзеепрыслоўе
цяп. час уме́таючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

уме́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уме́тнік уме́тнікі
Р. уме́тніка уме́тнікаў
Д. уме́тніку уме́тнікам
В. уме́тнік уме́тнікі
Т. уме́тнікам уме́тнікамі
М. уме́тніку уме́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

уме́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́цены уме́ценая уме́ценае уме́ценыя
Р. уме́ценага уме́ценай
уме́ценае
уме́ценага уме́ценых
Д. уме́ценаму уме́ценай уме́ценаму уме́ценым
В. уме́цены (неадуш.)
уме́ценага (адуш.)
уме́ценую уме́ценае уме́ценыя (неадуш.)
уме́ценых (адуш.)
Т. уме́ценым уме́ценай
уме́ценаю
уме́ценым уме́ценымі
М. уме́ценым уме́ценай уме́ценым уме́ценых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́цены уме́ценая уме́ценае уме́ценыя
Р. уме́ценага уме́ценай
уме́ценае
уме́ценага уме́ценых
Д. уме́ценаму уме́ценай уме́ценаму уме́ценым
В. уме́цены (неадуш.)
уме́ценага (адуш.)
уме́ценую уме́ценае уме́ценыя (неадуш.)
уме́ценых (адуш.)
Т. уме́ценым уме́ценай
уме́ценаю
уме́ценым уме́ценымі
М. уме́ценым уме́ценай уме́ценым уме́ценых

Кароткая форма: уме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уме́ціць

‘заўважыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уме́чу уме́цім
2-я ас. уме́ціш уме́ціце
3-я ас. уме́ціць уме́цяць
Прошлы час
м. уме́ціў уме́цілі
ж. уме́ціла
н. уме́ціла
Загадны лад
2-я ас. уме́ць уме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час уме́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уме́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уме́цце
Р. уме́цця
Д. уме́ццю
В. уме́цце
Т. уме́ццем
М. уме́цці

Крыніцы: piskunou2012.

уме́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уме́ю уме́ем
2-я ас. уме́еш уме́еце
3-я ас. уме́е уме́юць
Прошлы час
м. уме́ў уме́лі
ж. уме́ла
н. уме́ла
Загадны лад
2-я ас. уме́й уме́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уме́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уме́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́шаны уме́шаная уме́шанае уме́шаныя
Р. уме́шанага уме́шанай
уме́шанае
уме́шанага уме́шаных
Д. уме́шанаму уме́шанай уме́шанаму уме́шаным
В. уме́шаны (неадуш.)
уме́шанага (адуш.)
уме́шаную уме́шанае уме́шаныя (неадуш.)
уме́шаных (адуш.)
Т. уме́шаным уме́шанай
уме́шанаю
уме́шаным уме́шанымі
М. уме́шаным уме́шанай уме́шаным уме́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уме́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́шаны уме́шаная уме́шанае уме́шаныя
Р. уме́шанага уме́шанай
уме́шанае
уме́шанага уме́шаных
Д. уме́шанаму уме́шанай уме́шанаму уме́шаным
В. уме́шаны (неадуш.)
уме́шанага (адуш.)
уме́шаную уме́шанае уме́шаныя (неадуш.)
уме́шаных (адуш.)
Т. уме́шаным уме́шанай
уме́шанаю
уме́шаным уме́шанымі
М. уме́шаным уме́шанай уме́шаным уме́шаных

Кароткая форма: уме́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.