уме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
умяту́ | умяцё́м | |
умяце́ш | умецяце́ | |
умяце́ | умяту́ць | |
Прошлы час | ||
умё́ў | умялі́ | |
умяла́ | ||
умяло́ | ||
Загадны лад | ||
умяці́ | умяці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
умё́ўшы |
Крыніцы:
уме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
умяту́ | умяцё́м | |
умяце́ш | умецяце́ | |
умяце́ | умяту́ць | |
Прошлы час | ||
умё́ў | умялі́ | |
умяла́ | ||
умяло́ | ||
Загадны лад | ||
умяці́ | умяці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
умё́ўшы |
Крыніцы:
уме́таць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
уме́таю | уме́таем | |
уме́таеш | уме́таеце | |
уме́тае | уме́таюць | |
Прошлы час | ||
уме́таў | уме́талі | |
уме́тала | ||
уме́тала | ||
Дзеепрыслоўе | ||
уме́таючы |
Крыніцы:
уме́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
уме́тнік | уме́тнікі | |
уме́тніка | уме́тнікаў | |
уме́тніку | уме́тнікам | |
уме́тнік | уме́тнікі | |
уме́тнікам | уме́тнікамі | |
уме́тніку | уме́тніках |
Крыніцы:
уме́цены
прыметнік, адносны
уме́цены | уме́ценая | уме́ценае | уме́ценыя | |
уме́ценага | уме́ценай уме́ценае |
уме́ценага | уме́ценых | |
уме́ценаму | уме́ценай | уме́ценаму | уме́ценым | |
уме́цены ( уме́ценага ( |
уме́ценую | уме́ценае | уме́ценыя ( уме́ценых ( |
|
уме́ценым | уме́ценай уме́ценаю |
уме́ценым | уме́ценымі | |
уме́ценым | уме́ценай | уме́ценым | уме́ценых |
Крыніцы:
уме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уме́цены | уме́ценая | уме́ценае | уме́ценыя | |
уме́ценага | уме́ценай уме́ценае |
уме́ценага | уме́ценых | |
уме́ценаму | уме́ценай | уме́ценаму | уме́ценым | |
уме́цены ( уме́ценага ( |
уме́ценую | уме́ценае | уме́ценыя ( уме́ценых ( |
|
уме́ценым | уме́ценай уме́ценаю |
уме́ценым | уме́ценымі | |
уме́ценым | уме́ценай | уме́ценым | уме́ценых |
Кароткая форма: уме́цена.
Крыніцы:
уме́ціць
‘заўважыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
уме́чу | уме́цім | |
уме́ціш | уме́ціце | |
уме́ціць | уме́цяць | |
Прошлы час | ||
уме́ціў | уме́цілі | |
уме́ціла | ||
уме́ціла | ||
Загадны лад | ||
уме́ць | уме́цьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
уме́ціўшы |
Крыніцы:
уме́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уме́цце | |
уме́цця | |
уме́ццю | |
уме́цце | |
уме́ццем | |
уме́цці |
Крыніцы:
уме́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
уме́ю | уме́ем | |
уме́еш | уме́еце | |
уме́е | уме́юць | |
Прошлы час | ||
уме́ў | уме́лі | |
уме́ла | ||
уме́ла | ||
Загадны лад | ||
уме́й | уме́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
уме́ючы |
Крыніцы:
уме́шаны
прыметнік, адносны
уме́шаны | уме́шаная | уме́шанае | уме́шаныя | |
уме́шанага | уме́шанай уме́шанае |
уме́шанага | уме́шаных | |
уме́шанаму | уме́шанай | уме́шанаму | уме́шаным | |
уме́шаны ( уме́шанага ( |
уме́шаную | уме́шанае | уме́шаныя ( уме́шаных ( |
|
уме́шаным | уме́шанай уме́шанаю |
уме́шаным | уме́шанымі | |
уме́шаным | уме́шанай | уме́шаным | уме́шаных |
Крыніцы:
уме́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уме́шаны | уме́шаная | уме́шанае | уме́шаныя | |
уме́шанага | уме́шанай уме́шанае |
уме́шанага | уме́шаных | |
уме́шанаму | уме́шанай | уме́шанаму | уме́шаным | |
уме́шаны ( уме́шанага ( |
уме́шаную | уме́шанае | уме́шаныя ( уме́шаных ( |
|
уме́шаным | уме́шанай уме́шанаю |
уме́шаным | уме́шанымі | |
уме́шаным | уме́шанай | уме́шаным | уме́шаных |
Кароткая форма: уме́шана.
Крыніцы: