уме́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уме́тнік | уме́тнікі | |
| уме́тніка | уме́тнікаў | |
| уме́тніку | уме́тнікам | |
| уме́тнік | уме́тнікі | |
| уме́тнікам | уме́тнікамі | |
| уме́тніку | уме́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)