уме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уме́цены | уме́ценая | уме́ценае | уме́ценыя | |
уме́ценага | уме́ценай уме́ценае |
уме́ценага | уме́ценых | |
уме́ценаму | уме́ценай | уме́ценаму | уме́ценым | |
уме́цены ( уме́ценага ( |
уме́ценую | уме́ценае | уме́ценыя ( уме́ценых ( |
|
уме́ценым | уме́ценай уме́ценаю |
уме́ценым | уме́ценымі | |
уме́ценым | уме́ценай | уме́ценым | уме́ценых |
Кароткая форма: уме́цена.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)