Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

кура́нты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кура́нты
Р. кура́нтаў
Д. кура́нтам
В. кура́нты
Т. кура́нтамі
М. кура́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кураня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. кураня́ кураня́ты
Р. кураня́ці кураня́т
Д. кураня́ці кураня́там
В. кураня́ кураня́т
Т. куранё́м кураня́тамі
М. кураня́ці кураня́тах

Іншыя варыянты: куранё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кураня́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кураня́тка кураня́ткі
Р. кураня́тка кураня́так
Д. кураня́тку кураня́ткам
В. кураня́тка кураня́так
Т. кураня́ткам кураня́ткамі
М. кураня́тку кураня́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кураня́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кураня́тнік кураня́тнікі
Р. кураня́тніка кураня́тнікаў
Д. кураня́тніку кураня́тнікам
В. кураня́тнік кураня́тнікі
Т. кураня́тнікам кураня́тнікамі
М. кураня́тніку кураня́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кураня́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кураня́ціна
Р. кураня́ціны
Д. кураня́ціне
В. кураня́ціну
Т. кураня́цінай
кураня́цінаю
М. кураня́ціне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кураня́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кураня́чы кураня́чая кураня́чае кураня́чыя
Р. кураня́чага кураня́чай
кураня́чае		 кураня́чага кураня́чых
Д. кураня́чаму кураня́чай кураня́чаму кураня́чым
В. кураня́чы (неадуш.)
кураня́чага (адуш.)		 кураня́чую кураня́чае кураня́чыя (неадуш.)
кураня́чых (адуш.)
Т. кураня́чым кураня́чай
кураня́чаю		 кураня́чым кураня́чымі
М. кураня́чым кураня́чай кураня́чым кураня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кура́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́па кура́пы
Р. кура́пы кура́п
Д. кура́пе кура́пам
В. кура́пу кура́п
Т. кура́пай
кура́паю		 кура́памі
М. кура́пе кура́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Кура́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кура́пава
Р. Кура́пава
Д. Кура́паву
В. Кура́пава
Т. Кура́павам
М. Кура́паве

курапа́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курапа́дкавы курапа́дкавая курапа́дкавае курапа́дкавыя
Р. курапа́дкавага курапа́дкавай
курапа́дкавае		 курапа́дкавага курапа́дкавых
Д. курапа́дкаваму курапа́дкавай курапа́дкаваму курапа́дкавым
В. курапа́дкавы (неадуш.) курапа́дкавую курапа́дкавае курапа́дкавыя (неадуш.)
Т. курапа́дкавым курапа́дкавай
курапа́дкаваю		 курапа́дкавым курапа́дкавымі
М. курапа́дкавым курапа́дкавай курапа́дкавым курапа́дкавых

Крыніцы: prym2009.

курападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курападо́бны курападо́бная курападо́бнае курападо́бныя
Р. курападо́бнага курападо́бнай
курападо́бнае		 курападо́бнага курападо́бных
Д. курападо́бнаму курападо́бнай курападо́бнаму курападо́бным
В. курападо́бны (неадуш.)
курападо́бнага (адуш.)		 курападо́бную курападо́бнае курападо́бныя (неадуш.)
курападо́бных (адуш.)
Т. курападо́бным курападо́бнай
курападо́бнаю		 курападо́бным курападо́бнымі
М. курападо́бным курападо́бнай курападо́бным курападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.