Кура́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кура́пава
Р. Кура́пава
Д. Кура́паву
В. Кура́пава
Т. Кура́павам
М. Кура́паве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)