кура́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́па кура́пы
Р. кура́пы кура́п
Д. кура́пе кура́пам
В. кура́пу кура́п
Т. кура́пай
кура́паю
кура́памі
М. кура́пе кура́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)