кураня́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кураня́чы кураня́чая кураня́чае кураня́чыя
Р. кураня́чага кураня́чай
кураня́чае		 кураня́чага кураня́чых
Д. кураня́чаму кураня́чай кураня́чаму кураня́чым
В. кураня́чы (неадуш.)
кураня́чага (адуш.)		 кураня́чую кураня́чае кураня́чыя (неадуш.)
кураня́чых (адуш.)
Т. кураня́чым кураня́чай
кураня́чаю		 кураня́чым кураня́чымі
М. кураня́чым кураня́чай кураня́чым кураня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)