кураня́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кураня́тнік кураня́тнікі
Р. кураня́тніка кураня́тнікаў
Д. кураня́тніку кураня́тнікам
В. кураня́тнік кураня́тнікі
Т. кураня́тнікам кураня́тнікамі
М. кураня́тніку кураня́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)